сряда, 4 ноември 2015 г.



   Замръзнала

Вече няма топлинка
ни за тялото ми,
ни за моята душа.
Ден след ден
куцукат дните.
Нощите будуват до зори.
Сънищата бягат
от очите ми,
слънцето –
от моите коси.
Там, където 
мислите ми скитат
има само студ
и самота,
там където
думите отлитат
има… празнота.
Вледенена радост
ме обгръща,
а очаквам огън
в ден горещ
и надеждата
да ме прегръща-
с ласкав глас
да ми шепти
как ще дойде
лято слънцекрило
и ще стопли
тяло и душа.
      Теорайска









.

Няма коментари:

Публикуване на коментар